โดย อมเรศ บกสุวรรณ

ปี 2550

วารสารวิศวกรรมศาสตร์ ราชมงคลธัญบุรี. ปีที่ 5, ฉบับที่ 9 (ม.ค. – มิ.ย. 2550), หน้า 12-19

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความถี่และแนวโน้มของปริมาณฝนสูงสุดในรอบปีการเกิดต่างๆในพื้นที่จังหวัดแม่ฮ่องสอนซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้เป็นข้อมูลสำหรับประเมินพื้นที่เสี่ยงภัยจากอุทรภัยและแผ่นดินถล่มเนื่องจากฝนสูงสุดโดยทำการศึกษาลักษณะภูมิประเทศและสภาพการใช้พื้นที่ รวบรวมข้อมูลน้ำฝนวิเคราะห์ความถี่และแนวโน้มของฝนสูงสุดตามวิธีกัมเบลนำข้อมูลที่ได้มาประเมินพื้นที่เสี่ยงภัยจากการเกิดฝนสูงสุด พบว่าจังหวัดแม่ฮ่องสอนนี้พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขา เมื่อปริมาณฝนสูงสุด 115 มิลลิเมตร โดยประมาณจะอัตราการไหลหลากของน้ำป่าอย่างรุนแรงเนื่องจากพื้นที่มีความลาดชันมาก บริเวณอำเภอปาย และการเกิดดินถล่มส่วนใหญ่เป็นผลมาจากปริมาณน้ำฝนสูงสุดในรอบการเกิดซ้ำที่ 100 ปี ซึ่งวงจรที่ปรากฏให้เห็นโดยส่วนมากจะเกิดในรอบ 2-3 และ 5-6 ปี

Download : การวิเคราะห์ความถี่และแนวโน้มของฝนสูงสุดในจังหวัดแม่ฮ่องสอน